Ετικέτα: Γαστρεντερικό

Η γαστροσκόπηση είναι μια εξέταση κατά την οποία γίνεται ο έλεγχος του οισοφάγου, του στομάχου και του δωδεκαδακτύλου με τη χρήση ενός εύκαμπτου σωλήνα που λέγεται γαστροσκόπιο. Αυτά τα όργανα αποτελούν το πρώτο τμήμα του πεπτικού σωλήνα.

Πως γίνεται η γαστροσκόπηση;

Το γαστροσκόπιο εισέρχεται από το στόμα στον οισοφάγο, μετά στο στόμαχο και φτάνει μέχρι το δωδεκαδάκτυλο. Ο γιατρός μέσω του γαστροσκοπίου βλέπει σε μια οθόνη το εσωτερικό του εντέρου σας. Κατά την εξέταση αυτή μπορεί να διαπιστωθεί αν κάποιος έχει γαστρίτιδα, έλκος πολύποδες, καρκίνο, αγγειοδυσπλασίες, κτλ. Επίσης μέσα από το γαστροσκόπιο μπορούν να ληφθούν βιοψίες για ιστολογική εξέταση.

Ποια είναι η προετοιμασία;

Πριν την εξέταση θα πρέπει να ενημερώσετε το γιατρό για το ιστορικό σας. Είναι πολύ σημαντικό να ξέρει ο γιατρός σας αν υπάρχουν προβλήματα καρδιολογικά, αναπνευστικά, νευρολογικά, καθώς επίσης αν λαμβάνετε φάρμακα αντιπηκτικά, ασπιρίνη, αντιαιμοπεταλιακά, αντιφλεγμονώδη και φάρμακα για σακχαρώδη διαβήτη. Υπάρχουν φάρμακα που πρέπει να διακοπούν για κάποιες μέρες πριν την εξέταση για να μειωθεί ο κίνδυνος επιπλοκών.

Για να γίνει αυτή η εξέταση πρέπει να είσαστε νηστικός οχτώ ώρες, να μην έχετε πιει νερό τις τελευταίες δυο ώρες, να μην έχετε καπνίσει και να μην έχετε φάει τσίχλα.

Πριν την εξέταση ενημερώνεστε για τη διαδικασία και υπογράφετε συγκατάθεση. Για να γίνει η γαστροσκόπηση δεν χρειάζετε να βγάλετε τα ρούχα σας. Αν έχετε τεχνητή οδοντοστοιχία θα πρέπει να τη βγάλετε. Ξαπλώνετε στην αριστερή πλάγια θέση.

Είναι δύσκολη η εξέταση;

Η γαστροσκόπηση είναι μια ανώδυνη και εύκολη εξέταση. Πολλοί κάνουν την εξέταση χωρίς να χορηγηθεί κάποιο φάρμακο παρά μόνο με τοπικό αναισθητικό σπρέι. Όμως επειδή πολύς κόσμος έχει δυσκολία λόγω των έντονων αντανακλαστικών στο λαιμό και έχουν την τάση να κάνουν εμετό, μπορεί να γίνει με τη χορήγηση μέθης.

Ο γαστρεντερολόγος ή ο αναισθησιολόγος τοποθετεί έναν φλεβοκαθετήρα στο χέρι σας, ελέγχει το οξυγόνο και τις σφύξεις, χορηγεί φάρμακα και ενδέχεται να κοιμηθείτε για λίγη ώρα. Ξυπνάτε αμέσως με το που τελειώσει η εξέταση, παραμένετε λίγη ώρα για να συνέλθετε και μετά επιστρέφετε στο σπίτι σας. Είναι σημαντικό να γνωρίζετε πως μετά την εξέταση δεν επιτρέπεται η οδήγηση όσο καλά και να αισθάνεστε καθώς και η λήψη αλκοόλ.

Υπάρχουν κίνδυνοι από τη γαστροσκόπηση;

Η γαστροσκόπηση είναι μια πολύ ασφαλής εξέταση αλλά όπως όλες οι επεμβατικές πράξεις μπορεί να έχει κινδύνους. Οι εξαιρετικά σπάνιοι αλλά σοβαρότεροι είναι να συμβεί διάτρηση ή αιμορραγία. Σε αυτή την περίπτωση χρειάζεται νοσηλεία.

Αν κάποιος έχει υγρά στο στομάχι μπορεί κατά την εξέταση να συμβεί εισρόφηση δηλαδή να μετακινηθούν να υγρά στον πνεύμονα. Μετά την γαστροσκόπηση ενδέχεται να υπάρχει μικρός ερεθισμός στο λαιμό που υποχωρεί σε λίγες ώρες. Άλλες πιθανές επιπλοκές είναι αλλεργία στα χορηγούμενα φάρμακα, ερεθισμός στη φλέβα από την οποία χορηγούνται τα φάρμακα, καρδιολογικά προβλήματα σε ασθενείς με προυπάρχοντα προβλήματα. Όλα αυτά αντιμετωπίζονται άμεσα.

Τι είναι το έλκος;

Τι προκαλεί το έλκος;

Είναι αρκετά σύνηθες να ακούμε κόσμο να διαμαρτύρεται πως τον πονάει το στομάχι του γιατί έχει γαστρίτιδα. Δυστυχώς η λέξη αυτή χρησιμοποιείται πολύ τακτικά και μερικές φορές λανθασμένα, γιατί συχνά τα ενοχλήματα που έχει ο ασθενής έχουν άλλες αιτίες.

Και επίσης τις περισσότερες φορές η διάγνωση της γαστρίτιδας δεν μπαίνει με ειδικές εξετάσεις απλά όταν δεν υπάρχει άλλη προφανής αιτία τα ενοχλήματα αποδίδονται εκεί. Είναι όμως κάθε πόνος ψηλά στην κοιλιά γαστρίτιδα; και τι είναι ακριβώς αυτή η πάθηση.

Να ξεκαθαρίσουμε λοιπόν σε τι αναφερόμαστε όταν λέμε γαστρίτιδα. Γαστρίτιδα είναι η φλεγμονή του βλεννογόνου του στομάχου δηλαδή της εσωτερικής επιφάνειας του. Η γαστρίτιδα μπορεί να είναι οξεία ή χρόνια.

Τι προκαλεί τη γαστρίτιδα;

Μια από τις πιο συχνές αιτίες που μπορούν να προκαλέσουν γαστρίτιδα είναι το ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού. Το ελικοβακτηρίδιο είναι ένα μικρόβιο που βρίσκεται στο στομάχι μεγάλου ποσοστού ανθρώπων. Δεν προκαλεί σε όλους βλάβες αλλά σε μικρό ποσοστό ατόμων μπορεί να προκαλέσει γαστρίτιδα, έλκος στομάχου και δωδεκαδακτύλου αλλά και καρκίνο.

Άλλη συχνή αιτία είναι ορισμένα φάρμακα όπως η ασπιρίνη και άλλα αντιφλεγμονώδη φάρμακα. Πολύς κόσμος είτε για πρόληψη καρδιαγγειακών παθήσεων είτε για ορθοπεδικά προβλήματα λαμβάνουν αυτή την κατηγορία φαρμάκων. Σε ένα ποσοστό από αυτούς θα εμφανιστεί γαστρίτιδα αλλά και έλκος με τις πιθανές επιπλοκές τους.

Γαστρίτιδα μπορεί επίσης να προκληθεί από κατάχρηση αλκοόλ, πολλαπλούς εμέτους, παλινδρόμηση χολής, στρες από σοβαρές παθήσεις, κακοήθη αναιμία, αλλεργικές αντιδράσεις, αυτοάνοση αιτία, ακτινοβολίες και ορισμένες λοιμώξεις από μικρόβια και ιούς.

Τι συμπτώματα έχει η γαστρίτιδα;

Τα συμπτώματα ποικίλουν πολύ και σε πολλές περιπτώσεις μπορεί και να μην υπάρχουν καθόλου. Σε αυτές τις περιπτώσεις η διάγνωση μπαίνει όταν γίνεται έλεγχος για άλλες αιτίες.

Τα πιο συνηθισμένα συμπτώματα είναι πόνος στο άνω τμήμα της κοιλιάς, φούσκωμα, ναυτία, δυσφορία, εμετοί, δυσπεψία και σπανιότερα λόξυγγας, ανορεξία, έμετοι, διάρροιες. Σε σοβαρές περιπτώσεις μπορεί να παρουσιαστεί αιμορραγία που εκδηλώνεται ή με αιματέμεση (εμετός με αίμα) ή με μέλαινα κένωση (μαύρα κόπρανα).

Πως γίνεται η διάγνωση της γαστρίτιδας;

Η υποψία μπαίνει με το ιστορικό του ασθενούς. Η επιβεβαίωση της διάγνωσης μπαίνει με τη γαστροσκόπηση και την ιστολογική εξέταση μικρών τεμαχίων από το βλεννογόνο του στομάχου.

Η γαστροσκόπηση είναι η εξέταση κατά την οποία ένα ειδικό λεπτό μηχάνημα που έχει στην άκρη του κάμερα, μπαίνει από το στόμα και φτάνει στο στομάχι και έτσι βλέπουμε αν υπάρχει βλάβη. Κατά τη διάρκεια της εξέτασης μπορούμε να πάρουμε βιοψίες.

Οι βιοψίες μας δείχνουν το βαθμό φλεγμονής που υπάρχει στο στομάχι και ενδεχομένως ποια είναι η αιτία της φλεγμονής. Η γαστροσκόπηση είναι μια απλή, εύκολη και ανώδυνη εξέταση που δεν χρειάζεται κάποια ειδική προετοιμασία, παρά μόνο να είναι ο εξεταζόμενος νηστικός.

Το βαριούχο γεύμα μπορεί να δείξει έμμεσα αν υπάρχει φλεγμονή, δεν μπορεί όμως να ληφθεί δείγμα για ιστολογική εξέταση με αυτή την εξέταση.

Τι επιπλοκές μπορεί να εμφανιστούν;

Οι πιο συχνές επιπλοκές είναι γαστρορραγία (αιμορραγία από το στομάχι), έλκος, αναιμία, καρκίνος ή λέμφωμα του στομάχου με τις αντίστοιχες επιπλοκές τους.

Υπάρχει θεραπεία;

Η θεραπεία εξαρτάται κυρίως από την αιτία της νόσου. Τα πιο συνηθισμένα φάρμακα που χρησιμοποιούνται είναι οι αναστολείς της αντλίας πρωτονίων (ομεπραζόλη, εσομεπραζόλη, ραμπεπραζόλη, λανσοπραζόλη, παντοπραζόλη), οι Η-2 αναστολείς (ρανιτιδίνη) και τα αντιόξινα.

Αν υπάρχει λοίμωξη από ελικοβακτηρίδιο τότε ο γιατρός συνταγογραφεί μια θεραπεία με αντιβίωση για την εκρίζωσή του. Αν υπάρχει άλλη αιτία θα τροποποιηθεί και η αγωγή.

Αν γίνεται κατάχρηση αλκοόλ θα πρέπει να διακοπεί, όπως και η λήψη αντιφλεγμονωδών φαρμάκων.
Καλό είναι να αποφευγονται τα βαριά, λιπαρά και καυτερά φαγητά γιατί επιδεινώνουν τα συμπτώματα.

Μηνυματάκια να θυμόμαστε

• Η γαστρίτιδα είναι η φλεγμονή του στομάχου.
• Οι συνηθέστερες αιτίες είναι το ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού και τα αντιφλεγμονώδη φάρμακα
• Η διάγνωση μπαίνει με τη γαστροσκόπηση και τις βιοψίες
• Η θεραπεία εξαρτάται από την αιτία

Τώρα τελευταία όλο και συχνότερα με ρωτάνε για την κοιλιοκάκη. Σας δίνω μερικές απλές πληροφορίες.

Τι είναι η κοιλιοκάκη;

Η κοιλιοκάκη είναι μια χρόνια πάθηση που εμφανίζεται σε άτομα με γενετική προδιάθεση όταν καταναλώνουν προϊόντα που περιέχουν γλουτένη. Θεωρείται αυτοάνοσο νόσημα και ενώ παλιότερα πιστεύαμε πως είναι πολύ σπάνια πάθηση, τώρα ξέρουμε πως παγκοσμίως παρατηρείται στο 1% του πληθυσμού.

Η γλουτένη είναι ένας συνδυασμός πρωτεϊνών (της γλοιαδίνης και της γλουτελίνης) που βρίσκεται σε κάποια δημητριακά όπως το σιτάρι, το κριθάρι και η σίκαλη. Όταν ασθενείς με κοιλιοκάκη καταναλώνουν γλουτένη, ο οργανισμός τους πυροδοτεί μια ανοσολογική αντίδραση με αποτέλεσμα να καταστρέφονται οι λάχνες του λεπτού εντέρου.

Ο ρόλος του λεπτού εντέρου είναι η απορρόφηση των συστατικών της τροφής και αυτό γίνεται μέσω των λαχνών. Όταν οι λάχνες καταστρέφονται ο οργανισμός δεν μπορεί να απορροφήσει πολλές ουσίες με αποτέλεσμα να έχουμε σύνδρομο δυσαπορρόφησης.

Η κλινική εικόνα εξαρτάται από την ηλικία και τη βαρύτητα της νόσου. Πολύ συχνά δεν υπάρχει κανένα σύμπτωμα και η διάγνωση μπαίνει τυχαία. Μπορεί όμως να εμφανιστεί χρόνιο διαρροϊκό σύνδρομο ή σπανιότερα δυσκοιλιότητα, σιδηροπενική αναιμία, μετεωρισμός, αδυναμία αύξησης σωματικού βάρους, μειωμένη ανάπτυξη, υπογονιμότητα, συμπτώματα από έλλειψη βιταμινών και άλλων στοιχείων, οστεοπενία ή οστεοπόρωση, νευρολογικές διαταραχές, διαταραχή της ηπατικής βιοχημείας, καθυστέρηση της εφηβείας, δερματίτιδα, λέμφωμα κ.α.

Επίσης μπορεί να συνυπάρχει αυτοάνοση θυρεοειδίτιδα, σακχαρώδης διαβήτης, σύνδρομο Down, ή σύνδρομο Turner κ.α. Οι συγγενείς ατόμων με κοιλιοκάκη έχουν αυξημένες πιθανότητες να εμφανίσουν τη νόσο.

Πως γίνεται η διάγνωση;

Η υποψία της νόσου μπαίνει από τη λήψη του ιστορικού και της αιματολογικές εξετάσεις. Αν ο γιατρός υποπτευτεί κοιλιοκάκη θα αναζητήσει ειδικά αντισώματα στις εξετάσεις αίματος όπως τα αντιγλοιαδινικά, τα αντιενδομυσιακά και τα αντισώματα έναντι ιστικής τρανσγλουταμινάσης.

Η επιβεβαίωση γίνεται με τη γαστροσκόπηση και τη λήψη βιοψιών λεπτού εντέρου που δείχνει τις βλάβες στις λάχνες. Υπάρχει και γενετικός έλεγχος των αντιγόνων ιστοσυμβατότητας HLA . Ο γενετικός έλεγχος μπορεί να χρησιμεύσει όταν η διάγνωση είναι αμφίβολη.

Ποια είναι η θεραπεία της κοιλιοκάκης;

Η κοιλιοκάκη αντιμετωπίζεται με δίαιτα χωρίς γλουτένη εφ’όρου ζωής. Όταν ο ασθενής σταματήσει τη λήψη γλουτένης οι λάχνες του εντέρου επανέρχονται στη φυσιολογική τους κατάσταση μέσα σε 6-12 μήνες. Τα συμπτώματα υποχωρούν μέσα σε λίγες εβδομάδες Σε βαριές περιπτώσεις ενδεχομένως να χρειαστούν συμπληρώματα για ένα διάστημα μέχρι να αποκατασταθούν πιθανές ελλείψεις βιταμινών και ιχνοστοιχείων.

Χρειάζεται σωστή παρακολούθηση ιδίως όταν πρόκειται για παιδιά για τον έλεγχο της ανάπτυξής τους , αλλά και για έλεγχο πιθανής συνύπαρξης αυτοάνοσων νοσημάτων ή λεμφώματος σε παιδιά και ενήλικες.

Υπάρχει μια δυσκολία στη θεραπεία. Η γλουτένη είναι πολύ διαδεδομένη στο εμπόριο και βρίσκεται στα περισσότερα τυποποιημένα τρόφιμα. Για το λόγο αυτό θα πρέπει να αναζητείται το ειδικό σήμα στην ετικέτα της συσκευασίας που υποδηλώνει πως είναι ελεύθερο γλουτένης.

Ενδεικτικά θα πούμε πως απαγορεύονται όλα τα προϊόντα που περιέχουν αλεύρι όπως ψωμί, φρυγανιές, πίτες, μπισκότα, ζυμαρικά, κάποια αλλαντικά, μπύρα κ.α. Επιτρέπονται όλα τα φρούτα, τα λαχανικά, τα ψάρια, τα πουλερικά, τα γαλακτοκομικά, το ρύζι, το λάδια, καθώς και το καλαμπόκι όπως και τα προϊόντα από καλαμπόκι (π.χ αλεύρι).

Στα φαρμακεία κυκλοφορούν τρόφιμα (ψωμί, μπισκότα, μακαρόνια που έχουν παρασκευαστεί από αλεύρι χωρίς γλουτένη). Πολλές φορές όταν η γλουτένη είναι σε μικροποσότητες δεν αναγράφεται στα σκευάσματα και αυτό δημιουργεί θέμα. Γιατί ακόμη και όταν ένα προϊόν είναι φτιαγμένο με υλικά χωρίς γλουτένη, αν αυτό κατασκευάζεται στο ίδιο μηχάνημα όπου πριν είχε χρησιμοποιηθεί για προϊόντα με γλουτένη, μπορεί να υπάρξει πρόβλημα.

Γιατί ακόμη και κατανάλωση πολύ μικρής ποσότητας γλουτένης μπορεί να προκαλέσει μέσα σε λίγες ώρες καταστροφή των λαχνών. Στη αγορά κυκλοφορούν άλευρα, ψωμί, ζυμαρικά, μπύρες και άλλα προϊόντα χωρίς γλουτένη έτσι ώστε να παρασκευάζει κάποιος μόνος του το γεύμα του.

Αυτό που εγώ συστήνω είναι όσοι πάσχουν από κοιλιοκάκη να βρίσκονται σε επικοινωνία με την «ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΙΛΙΟΚΑΚΗ» (www.koiliokaki.com) και μέσω της ομάδας της στο facebook (https://www.facebook.com/groups/koiliokaki/?ref=ts&fref=ts) μπορεί να πάρει κάποιος πολλές πληροφορίες για συγκεκριμένα προϊόντα και να ρωτήσει λεπτομέρειες για τη διατροφή που τα ξέρουν οι πάσχοντες καλύτερα από τους γιατρούς και του διαιτολόγους τους.

Μηνυματάκια να θυμόμαστε

• Η κοιλιοκάκη έχει γενετική προδιάθεση και θεωρείται αυτοάνοσο νόσημα
• Προκαλείται από την κατανάλωση τροφών που περιέχουν γλουτένη
• Η γλουτένη βρίσκεται σε προϊόντα που περιέχουν σιτάρι, κριθάρι και βρώμη, αλλά και σε μια πληθώρα τυποποιημένων προϊόντων.
• Ο ασθενής μπορεί να μην έχει καθόλου συμπτώματα, αλλά μπορεί να εμφανίσει μια πολύ μεγάλη ποικιλία συμπτωμάτων
• Η διάγνωση μπαίνει με την ανεύρεση ειδικών αντισωμάτων και τη γαστροσκόπηση με λήψη βιοψιών από το λεπτό έντερο.
• Η μοναδική θεραπεία είναι η προσεκτική διατροφή ελεύθερη γλουτένης

Τι σημαίνει αιμορραγία πεπτικού συστήματος;

Πως μπορώ να καταλάβω πως χάνω αίμα;

Τι προκαλεί αιμορραγία στο πεπτικό σύστημα;

Σχεδόν όλοι οι Ευρωπαίοι, τουλάχιστον μια φορά στη ζωή τους θα επισκεφθούν γαστρεντερολόγο για να αντιμετωπίσουν κάποιοι πρόβλημα του πεπτικού τους συστήματος.

Είναι σημαντικό να ξέρουμε πως το έντερο που αποτελεί μεγάλο τμήμα του πεπτικού συστήματος περιέχει πάρα πολλά μικρόβια, άλλα καλά και άλλα βλαβερά.

Ένα έντερο με πολλά βλαβερά μικρόβια θα προκαλέσει στον πάσχοντα συμπτώματα όπως κούραση, πονοκέφαλο, διάρροια και διαταραχές του αμυντικού συστήματος. Σε μακροχρόνια βάση, η παραμονή πολλών βλαβερών μικροβίων μπορεί να προκαλέσει παθήσεις όπως καρκίνο του εντέρου ή του ήπατος, διαβήτη και παχυσαρκία, ιδιοπαθή φλεγμονώδη νοσήματα του εντέρου και ευερέθιστο έντερο, κοιλιοκάκη και αρθρίτιδα. Οι ερευνητές υποψιάζονται συσχέτιση μεταξύ της ισορροπίας των εντερικών μικροβίων και της νόσου του πάρκινσον και του αλτζχάιμερ.

Από την άλλη τα καλά μικρόβια κρατάνε τον οργανισμό σε ισορροπία. Μας βοηθούν στην αποδόμηση των τροφών, διεγείρουν την κυτταρική ανάπτυξη, δυναμώνουν το αμυντικό σύστημα και προλαμβάνουν αλλεργίες και ασθένειες. Για να αποκτήσουμε και να διατηρήσουμε την ισορροπία των μικροβίων στο έντερο , είναι απαραίτητη η λήψη πολλών φυτικών ινών με τη διατροφή μας, όπως λαχανικά, όσπρια, φρούτα και δημητριακά ολικής αλέσεως και σιτηρά.

Τώρα αρχίζει να γίνεται πιο κατανοητή η αλληλεπίδραση του εντέρου με τον υπόλοιπο οργανισμό. Το έντερο παίζει πολύ σημαντικότερο ρόλο απ ότι πιστεύαμε γι αυτό.

ΠΡΟΣΕΧΟΥΜΕ ΤΟ ΕΝΤΕΡΟ ΜΑΣ ΓΙΑ ΝΑ ΜΑΣ ΠΡΟΣΕΧΕΙ ΚΑΙ ΑΥΤΟ

Αυτό το κείμενο είναι μετάφραση ενός βίντεο που ανέβηκε από την Ευρωπαϊκή εταιρία γαστρεντερολογίας. Επειδή δεν έχει μετάφραση, το μετέφρασα εγώ για όσους δεν καταλαβαίνουν αγγλικά.

Τι είναι τα εκκολπώματα;

Το εκκόλπωμα είναι ένας μικρός σάκος, θα μπορούσαμε να το περιγράψουμε σαν κήλη που μπορεί να εμφανιστεί σε διάφορα σημεία του γαστρεντερικού σωλήνα, αλλά συνηθέστερα στο παχύ έντερο. Ένας ασθενής μπορεί να έχει από ένα μόνο εκκόλπωμα, να έχει πολύ λίγα, ή να είναι αμέτρητα, να έχει σε κάποιο σημείο του εντέρου, αλλά μπορεί και σε ολόκληρο.

Το πιο σύνηθες σημείο που παρατηρούμε εκκολπώματα είναι το σιγμοειδές, το οποίο βρίσκεται χαμηλά στο παχύ έντερο. Η κατάσταση του ασθενή λέγεται εκκολπωμάτωση. Τα εκκολπώματα δεν προκαλούν καρκίνο του εντέρου.

Τα εκκολπώματα εμφανίζονται με το πέρασμα της ηλικίας. Είναι πολύ σπάνια σε νέους ανθρώπους. Οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν εκκολπώματα και δεν το γνωρίζουν γιατί δεν προκαλούνται συμπτώματα. Το πρόβλημα δημιουργείται όταν στα εκκολπώματα εμφανίζονται επιπλοκές όπως η φλεγμονή που λέγεται εκκολπωματίτιδα, η αιμορραγία και η διάτρηση.

Τι συμπτώματα έχει ένα εκκόλπωμα;

Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν έχουν συμπτώματα. Μερικοί μπορούν να εμφανίσουν δυσκοιλιότητα ή διάρροια, φουσκώματα, πόνο χαμηλά στην κοιλιά και κυρίως αριστερά. Ο πόνος μπορεί να είναι ήπιος, να ξεκινάει σιγά σιγά ή και απότομα μπορεί να παραμένει σταθερός ή να χειροτερεύει με τις μέρες, να συνοδεύεται από πυρετό, εμετό και ναυτία, αλλά και με αιμορραγία.

Σε περιπτώσεις αιμορραγίας, τα κόπρανα έχουν βυσιννί ή κόκκινο χρώμα και αν είναι μεγάλη η απώλεια αίματος μπορεί να αισθάνεται ο ασθενής αδυναμία, ζάλη, και τάση λιποθυμίας

Επειδή τα συμπτώματα των ατόμων με εκκολπώματα μοιάζουν με πολλές άλλες παθήσεις του πεπτικού συστήματος, θα πρέπει κάποιος να επισκέπτεται το γιατρό του για να διαπιστώσει από τι πάσχει.

Πως γίνεται η διάγνωση;

Η λήψη ενός σωστού ιστορικού από το γιατρό είναι απαραίτητα. Τα συμπτώματα της εκκολπωμάτωσης και των επιπλοκών μπορεί να μοιάζουν με άλλες παθήσεις και χρειάζεται διαφορική διάγνωση. Οι διαγνωστικές εξετάσεις που μας βοηθούν είναι η κολονοσκόπηση, ο βαριούχος υποκλυσμός, αλλά και η αξονική τομογραφία που μπορούν να δείξουν τα εκκολπώματα του παχέος εντέρου.

Ποια είναι η θεραπεία

Για την απλή εκκολπωμάτωση χωρίς συμπτώματα δεν χρειάζεται ειδική θεραπεία. Καλό είναι η διατροφή να είναι πλούσια σε φυτικές ίνες για να αποφεύγει ο ασθενής τη δυσκοιλιότητα ή να χρησιμοποιεί συμπληρώματα όπως ψύλλιο και προβιοτικά, που διευκολύνουν τις κενώσεις.

Όταν κάποιος παρουσιάζει φλεγμονή ή αιμορραγία, τότε χρειάζεται άμεση εξέταση από γιατρό, σε ήπια περιστατικά χρειάζεται αντιβίωση από το στόμα αλλά σε σοβαρά περιστατικά χρειάζεται νοσοκομειακή παρακολούθηση και πιθανότατα χειρουργική επέμβαση.

Σε διάτρηση η θεραπεία είναι χειρουργική

Μηνύματα που πρέπει να θυμόμαστε

• Τα εκκολπώματα εμφανίζονται με το πέρασμα της ηλικίας
• Καλό είναι να αποφεύγεται η δυσκοιλιότητα με τη λήψη άφθονων φυτικών ινών.
• Τα εκκολπώματα μπορεί να μην εμφανίσουν ποτέ κανένα σύμπτωμα, αλλά μπορεί να προκαλέσουν και επιπλοκές όπως φλεγμονή αιμορραγία και διάτρηση
• Όταν κάποιος έχει συμπτώματα θα πρέπει να επισκέπτεται άμεσα το γιατρό του.
• Τα εκκολπώματα δεν είναι προκαρκινική κατάσταση

Ένα συχνό πρόβλημα που απασχολεί ένα αρκετά σημαντικό ποσοστό του πληθυσμού είναι η δυσκοιλιότητα. Είναι ένα σύμπτωμα που παρατηρείται όλο και συχνότερα, καθώς σχετίζεται πολύ με τον σύγχρονο τρόπο ζωής.

Πολύς κόσμος πιστεύει λανθασμένα πως εάν δεν πηγαίνει καθημερινά στην τουαλέτα πάσχει από δυσκοιλιότητα. Τον όρο δυσκοιλιότητα όμως πρέπει να τον χρησιμοποιούμε όταν κάποιος έχει λιγότερες από 3 κενώσεις την εβδομάδα, έντονη δυσκολία κατά την αφόδευση, αίσθημα ατελούς κένωσης, σκληρά κόπρανα ή κόπρανα «κατσίκας» ή αν χρησιμοποιεί χειρονακτικές τακτικές για την επίτευξη της κένωσης. Σχεδόν όλοι, σε κάποια φάση της ζωής τους, θα εμφανίσουν περιστασιακά δυσκοιλιότητα χωρίς να παραμένει σε χρόνια βάση.

Στην πλειονότητα των περιπτώσεων δεν υπάρχει σοβαρή υποκείμενη αιτία και η δυσκοιλιότητα είναι ιδιοπαθής. Συχνότερα ιδιοπαθή δυσκοιλιότητα αναφέρουν οι γυναίκες, τα άτομα άνω των 45 ετών, οι υπέρβαροι αλλά και οι λιποβαρείς. Συνδέεται έντονα με τον τρόπο ζωής, ιδίως αν υπάρχει στρες, καθιστική ζωή, έλλειψη άσκησης, συχνά ταξίδια και αλλαγή περιβάλλοντος αλλά και με λήψη διατροφής φτωχή σε φυτικές ίνες.

Υπάρχουν όμως και περιπτώσεις που υποκρύπτεται σοβαρή παθολογία, ιδίως αν η δυσκοιλιότητα έχει ξεκινήσει πρόσφατα, αν υπάρχει αίμα στα κόπρανα, αναιμία, ανορεξία, απώλεια βάρους . Τότε είναι απαραίτητη η εξέταση από ειδικό και η σωστή διερεύνηση των συμπτωμάτων για τον αποκλεισμό κυρίως του καρκίνου του παχέος εντέρου, πάθηση που αν διαγνωστεί και αντιμετωπιστεί έγκαιρα θεραπεύεται πλήρως σε μεγάλο ποσοστό.

Δυσκοιλιότητα παρατηρείται στην εγκυμοσύνη, σε ορισμένες ενδοκρινολογικές διαταραχές (διαβήτης, υποθυρεοειδισμός), νευρολογικές διαταραχές (Parkinson, τραυματισμούς νωτιαίου μυελού) σε συστηματικές παθήσεις (λύκος, αμυλοείδωση) . Μπορεί να προκληθεί από τη λήψη ορισμένων φαρμάκων, στα πλαίσια του συνδρόμου ευερέθιστου εντέρου και σε πολλές άλλες καταστάσεις. Πολλοί άνθρωποι μπορεί να αντιμετωπίσουν δυσκοιλιότητα που σχετίζεται με κατάχρηση καθαρτικών, διότι το έντερο «τεμπελιάζει» και μετά δε λειτουργεί χωρίς φάρμακα.

Η χρόνια δυσκοιλιότητα εκτός από το γεγονός πως ταλαιπωρεί τους ασθενείς και χαλάει την ποιότητα ζωής τους, συνδέεται με την ανάπτυξη αιμορροΐδων, ραγάδων δακτυλίου, εκκολπωμάτων, πρόπτωσης εντέρου, και σπάνια απόφραξης του εντέρου.

Η δυσκοιλιότητα αντιμετωπίζεται με δίαιτα πλούσια σε φυτικές ίνες, λήψη αρκετής ποσότητας υγρών και σωματική άσκηση. Όμως τα μέτρα αυτά σπάνια είναι αρκετά για να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα και συχνά καταφεύγουμε σε φαρμακευτικά σκευάσματα. Υπάρχουν αρκετές κατηγορίες φαρμάκων, τα περισσότερα είναι ασφαλή σε μακροχρόνια χορήγηση.

Η εφαρμογή της βιοανάδρασης (θεραπευτική τεχνική όπου ο πάσχων μαθαίνει να ελέγχει το νευρικό σύστημα να γυμνάζει τους μύες που σχετίζονται με την αφόδευση) μπορεί να βοηθήσει σε ορισμένες κινητικές διαταραχές. Σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να χρειάζεται χειρουργική επέμβαση για την αποκατάσταση σοβαρών προβλημάτων.

Το θέμα την δυσκοιλιότητας είναι πολύ μεγάλο για να συνοψισθεί σε ένα άρθρο.

Μηνύματα που πρέπει να πάρουμε είναι:

• Όλοι οι άνθρωποι σε κάποια φάση της ζωής τους θα αντιμετωπίσουν πρόβλημα δυσκοιλιότητας
• Οι συχνότερες αιτίες δυσκοιλιότητας είναι η δίαιτα που είναι φτωχή σε ίνες και η έλλειψη σωματικής άσκησης
• Η κατάχρηση καθαρτικών πρέπει να αποφεύγεται.
• Η λήψη σωστού ιατρικού ιστορικού και η φυσική εξέταση είναι απαραίτητη για τη σωστή αντιμετώπιση.
• Η παρουσία συνοδών συμπτωμάτων όπως παρουσία αίματος στα κόπρανα, ανορεξία, αναιμία σε άτομο με πρόσφατη έναρξη δυσκοιλιότητας πρέπει να διερευνάται άμεσα για τον αποκλεισμό κακοήθειας.

ΠΟΤΕ ΛΕΜΕ ΟΤΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΕΧΕΙ ΧΡΟΝΙΑ ΔΙΑΡΡΟΙΑ;

Όταν μιλάμε για διάρροια, εννοούμε όταν κάποιος έχει πολλές ή μαλακές, ή υδαρείς κενώσεις. Συνήθως αναφερόμαστε σε πάνω από 3 κενώσεις την ημέρα. Όταν η διάρροια ξεπεράσει τις 4 εβδομάδες μιλάμε για χρόνιο διαρροϊκό σύνδρομο.

Το χρόνιο διαρροϊκό σύνδρομο επηρεάζει πολύ την ποιότητα ζωής και χρειάζεται διερεύνηση γιατί υπάρχουν πάρα πολλές παθήσεις που μπορεί να υποκρύπτονται. Η σωστή διάγνωση θα οδηγήσει και στη θεραπεία, καθώς και στη βελτίωση της ζωής του πάσχοντος. Σε αυτό το άρθρο θα αναφερθούν οι κυριότερες αιτίες διαρροϊκού συνδρόμου στις δυτικές χώρες.

ΠΟΙΕΣ ΕΙΝΑΙ Η ΠΙΘΑΝΟΤΕΡΕΣ ΑΙΤΙΕΣ;

Υπάρχει ένα τεράστιο φάσμα παθήσεων που σχετίζονται με χρόνιο διαρροϊκό σύνδρομο. Οι συνηθέστερες αιτίες είναι:

1. Το σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου: είναι η συνηθέστερη αιτία χρόνιου διαρροιΐκού συνδρόμου. Ο ασθενής μπορεί να έχει και πόνους στην κοιλιά και εναλλαγές διάρροιας με δυσκοιλιότητα. Πολλές φορές εμφανίζεται μετά από επεισόδιο γαστρεντερίτιδας.
2. Οι ιδιοπαθείς φλεγμονώδεις νόσοι του εντέρου: πρόκειται για τη νόσο του Crohn και την ελκώδη κολίτιδα αλλά και ενδιάμεσες των δυο παθήσεων καταστάσεις. Πιστεύεται πως η αιτία σχετίζεται με την άμυνα του οργανισμού. Είναι χρόνιες καταστάσεις, και συνηθέστερα οι ασθενείς έχουν εξάρσεις και υφέσεις.
3. Διάφορα σύνδρομα δυσαπορρόφησης όπως η κοιλιοκάκη, μετά από εκτεταμένες εντερεκτομές και η ανεπάρκεια λακτάσης.
4. Χρόνιες λοιμώξεις (σε ασθενείς με AIDS ή σε ταξιδιώτες που πηγαίνουν σε χώρες αναπτυσσόμενες), αλλά και λοιμώξεις π.χ από παράσιτα που προκαλούνται από τροφές κακώς συντηρημένες.
5. Ενδοκρινικές διαταραχές όπως ο υπερθυρεοειδισμός, ο σακχαρώδης διαβήτης όταν έχει προκαλέσει νευροπάθεια και η νόσος του Addison μπορούν να προκαλέσουν διαρροιΐκό σύνδρομο.
6. Πολύ συχνά ή κατάχρηση φαρμάκων, καθαρτικών και συμπληρωμάτων διατροφής προκαλεί διάρροιες και ο ασθενής δεν αναφέρει καν τη λήψη τους στο γιατρό γιατί δεν το θεωρεί σημαντικό.
7. Σε μεγαλύτερες ηλικίες διάρροια μπορεί να παρουσιαστεί σε άτομα με εκκολπώματα παχέος εντέρου και αλλά και σε καρκίνο.

ΠΩΣ ΓΙΝΕΤΑΙ Η ΔΙΑΓΝΩΣΗ;

Καταρχήν όπως σε όλα τα θέματα υγείας ο γιατρός πρέπει να λαμβάνει λεπτομερέστατο ιστορικό. Οι διατροφικές συνήθειες, η λήψη φαρμάκων, ο αριθμός των κενώσεων αλλά και η εμφάνιση κενώσεων τη νύχτα, η παρουσία αίματος και βλέννας στα κόπρανα, η ανορεξία, η αναιμία, το κοιλιακό άλγος, είναι σημαντικά στοιχεία που πρέπει να αξιολογήσει ο γιατρός.

Με βάση το ιστορικό, τα κλινικά ευρήματα αλλά και την ηλικία, θα κατευθυνθεί ο έλεγχος. Σε γενικές γραμμές περιλαμβάνεται ένας βασικός αιματολογικός και βιοχημικός έλεγχος, εξέταση κοπράνων, κολονοσκόπηση και γαστροσκόπηση, αξονική ή μαγνητική τομογραφία κοιλίας, έλεγχος θυρεοειδούς κτλ. Είναι καλό, κάποιος που πάσχει να απευθύνεται στον ειδικό για την προσέγγιση. Πολύ συχνά, ιδίως όταν δεν υπάρχει πόνος στην κοιλιά, βλέπουμε ασθενείς να καθυστερούν την επίσκεψη στον ειδικό με αποτέλεσμα να θέτουν τον εαυτό τους σε κίνδυνο, όπως για παράδειγμα όταν υποκρύπτεται καρκίνος.

ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΘΕΡΑΠΕΙΑ;

Η θεραπεία εξαρτάται από την υποκείμενη νόσο και είναι εξατομικευμένη. Μπορεί να είναι μόνο αλλαγή διατροφικών συνηθειών, αλλά μπορεί να χρειάζεται χρόνια φαρμακευτική αγωγή ή και χειρουργική.

ΤΙ ΑΛΛΑ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ;

Αναλόγως την υποκείμενη νόσο το χρόνιο διαρροϊκό σύνδρομο μπορεί να συνοδεύεται από ποικιλία συμπτωμάτων.

Μερικά από αυτά είναι: κοιλιακό άλγος, μετεωρισμός, απώλεια βάρους, ανορεξία, πυρετός, αίμα στα κόπρανα, πόνος σε αρθρώσεις, εξάνθημα κτλ

ΜΗΝΥΜΑΤΑ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΘΥΜΟΜΑΣΤΕ

• Το χρόνιο διαρροϊκό σύνδρομο μπορεί να είναι κάτι απλό, αλλά μπορεί να εξελιχτεί σε μια σοβαρή κατάσταση που επηρεάζει την ποιότητα ζωής.
• Η διάρροια είναι σύμπτωμα κάποιας πάθησης και όχι νόσος και υπάρχει ένα πολύ μεγάλο εύρος παθήσεων που μπορεί να την προκαλέσει.
• Οι συχνότερες αιτίες είναι το σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου, οι ιδιοπαθείς φλεγμονώδεις νόσοι, ο καρκίνος, τα σύνδρομα δυσαπορρόφησης.
• Ο πάσχων μπορεί να συνοδεύεται από άλλα συμπτώματα.
• Η διερεύνηση είναι απαραίτητη για τη σωστή και αποτελεσματική αντιμετώπιση.

Τι είναι η σπαστική κολίτιδα;

Αυτή την εποχή όλο και περισσότερα άτομα διαμαρτύρονται για ενοχλήσεις στην κοιλιά. Αυτές μπορούν να έχουν ποικίλες αιτίες. Μια από τις συχνότερες είναι το σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου, γι αυτό και σας δίνω μερικά στοιχεία για αυτή την πάθηση

Ο σωστός όρος για αυτή την πάθηση είναι ΣΥΝΔΡΟΜΟ ΕΥΕΡΕΘΙΣΤΟΥ ΕΝΤΕΡΟΥ. Υπολογίζεται πως το 10-20% του πληθυσμού πάσχει από αυτό το σύνδρομο, και συχνότερα οι γυναίκες. Στους περισσότερους ασθενείς η έναρξη των συμπτωμάτων είναι σε ηλικία μικρότερη των 35 ετών.

Η κλινική εικόνα μπορεί να ποικίλει από άτομο σε άτομο. Άλλοι αναφέρουν πόνο στην κοιλιά, άλλοι φούσκωμα, σε ορισμένους υπάρχει δυσκοιλιότητα σε άλλους διάρροια με παρουσία βλέννας στα κόπρανα, άλλοι πάλι έχουν ή εναλλαγές κενώσεων, δηλαδή πότε διάρροια και πότε δυσκοιλιότητα.

Οι πάσχοντες αναφέρουν συχνά πως τα ενοχλήματα είναι καθημερινά και πως επηρεάζουν την ποιότητα ζωής τους, τη δουλειά τους αλλά και όλες τις υπόλοιπες καθημερινές δραστηριότητες. Άλλοι ασθενείς αναφέρουν περιοδική εμφάνιση των ενοχλημάτων τους και όχι συνεχή. Η πλειοψηφία των ασθενών έχουν μάθει να ελέγχουν τα συμπτώματά τους με κάποια δίαιτα, φάρμακα, αλλά και ψυχοθεραπεία, καθώς η επίδραση της ψυχολογίας είναι έντονη.

Τι προκαλεί το σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου;

Δυστυχώς δεν υπάρχει ξεκάθαρη αιτία, και για αυτό δεν είναι εύκολη η αντιμετώπιση του. Φαίνεται όμως πως γενετικοί, περιβαλλοντικοί αλλά και ψυχολογικοί παράγοντες παίζουν ρόλο.

Πως γίνεται η διάγνωση;

Πολύς κόσμος πιστεύει πως κάθε πόνος στην κοιλιά είναι «σπαστική κολίτιδα» .Αυτό δεν είναι σωστό. Για να τεθεί η διάγνωση του ευερέθιστου εντέρου υπάρχουν ορισμένα κριτήρια, αφού αποκλειστεί με βάση το ιστορικό και τα κλινικά ευρήματα άλλη πιθανή διάγνωση.

Ο έλεγχος σε κάποιες περιπτώσεις είναι απαραίτητος για τον αποκλεισμό σοβαρών καταστάσεων όπως ο καρκίνος του παχέος εντέρου και η νόσος του Crohn αλλά και εκκολπωματίτιδα, παθήσεις που χρειάζονται ειδική αντιμετώπιση. Τα κριτήρια για τη διάγνωση σχετίζονται με τη χρονική διάρκεια των συμπτωμάτων, την ανακούφιση με τις κενώσεις, την έναρξη των συμπτωμάτων με αλλαγή στην εμφάνιση των κοπράνων ή τη συχνότητα των κενώσεων. Αν κάποιος εμφανίζει συμπτώματα, θα πρέπει να επισκεφτεί το γιατρό του για τον αποκλεισμό άλλων παθήσεων που μπορεί να έχουν παρόμοια συμπτώματα.

Μεγάλη προσοχή στο εξής: αν κάποιος δει αίμα στις κενώσεις πρέπει να ελεχθεί . Η παρουσία αίματος στα κόπρανα δεν είναι σύμπτωμα ευερέθιστου εντέρου. Μπορεί να παρατηρηθεί σαν αποτέλεσμα αιμορροιδοπάθειας λόγω δυσκοιλιότητας, αλλά δεν μπορεί να αποδοθεί στη «σπαστική κολίτιδα». Επιδείνωση των συμπτωμάτων παρατηρείται με λήψη μεγάλων γευμάτων, ορισμένα ποτά και ροφήματα όπως καφές, τσάι, κόκα κόλα, γάλα, σοκολάτα αλλά και με το στρες, το άγχος και την ψυχολογική φόρτιση.

Κάθε ασθενής είναι διαφορετικός από τον άλλο, και τα ερεθίσματα που προκαλούν επιδείνωση των συμπτωμάτων σε καθένα διαφέρουν. Σημαντικό είναι να ξέρουμε πως το ευερέθιστο έντερο δεν είναι προκαρκινική κατάσταση.

Ποια είναι η θεραπεία;

Δυστυχώς δεν υπάρχει οριστική θεραπεία. Όταν δεν είναι γνωστή η αιτία, τότε δεν μπορεί να καταπολεμηθεί το σύνδρομο. Αναλόγως των συμπτωμάτων, δίνεται και η αντίστοιχη αγωγή. Αν κάποιος έχει διάρροιες η αγωγή συνήθως έγκειται σε αντιδιαρροιικά ή σπασμολυτικά φάρμακα, αν προέχει η δυσκοιλιότητα χρειάζεται υπακτικά αλλά και αύξηση των φυτικών ινών οι οποίες όμως μπορεί να επιδεινώσουν τον πόνο.

Η διατροφή μπορεί να χρειαστεί τροποποίηση, αλλά και η αντιμετώπιση του στρες ή ψυχολογικών παραγόντων πρέπει να ληφθεί σοβαρά υπόψη για την ύφεση των συμπτωμάτων. Μπορεί να χρειαστεί και αντικαταθλιπτική ή αγχολυτική αγωγή. Αυτά είναι ενδεικτικά της μεγάλης δυσκολίας που μπορεί να έχει ο γιατρός για να βρει την κατάλληλη θεραπεία. Σε κάθε περίπτωση η αγωγή είναι εξατομικευμένη και δεν πρέπει να οδηγούμαστε σε θεραπείες από συγγενείς και φίλους πράγμα που παρατηρείται συχνά.

Μηνύματα που πρέπει να θυμόμαστε

• Το ευερέθιστο έντερο ή «σπαστική κολίτιδα» σχετίζεται με διαταραχές των κενώσεων, πόνο στην κοιλιά, φουσκώματα, αποβολή βλέννας με τα κόπρανα.
• Είναι πολύ συνηθισμένο σύνδρομο και παρατηρείται συχνότερα σε γυναίκες.
• Διατροφικοί, γενετικοί και ψυχολογικοί παράγοντες παίζουν ρόλο.
• Για τη διάγνωσή του πρέπει να αποκλειστούν άλλες παθήσεις και κυρίως ο καρκίνος του παχέος εντέρου.

Διαβάστε για τη γαστροσκόπηση